Wanneer er uit het mestonderzoek blijkt dat je dier een wormbesmetting heeft dat behandeld moet worden kun je met de uitslag naar jouw dierenartspraktijk om een passend wormadvies te krijgen.

Ontwormingsmiddelen worden, afhankelijk van de werkzame stof, ingedeeld in 3 groepen. Er zijn verschillende toedieningswijzen: oraal, als pil, als vloeistof of onderhuidse injectie.

  • Groep 1:

benzimidazolen
Albendazol (Valbazen, Veteol)
Fenbendazol (Panacur)
Oxfendazol: (Bovex, Systamex)
Febantel: (Rintal)

Groep 1-middelen (benzimidazoles) zijn ten gevolge van resistentie tegen de meeste rondwormen niet goed werkzaam. Voor behandeling van lintwomen en nematodirus infecties zijn producten uit deze groep nog wel zeer goed bruikbaar.

Werkingsprincipe: Bezimendazolen doden wormen en larven doordat het de opname van voedingsstoffen verhindert. Ze hebben ook een eiafdodende werking.

  • Groep 2:Imidazothiazolen
    Levamisol (Endex 8,75% (bevat ook triclabendazole tegen leverbot), Levacide, Levacol, Levamisol wormbolus, Levamisol, Ripercol)

Werkingsprincipe: Levamisole verlamt de worm, waarna deze met mest wordt afgevoerd. In tegenstelling tot de benzimidazoles heeft levamisole een zeer snelle, maar ook zeer korte werking.

  • Groep 3: Avermectinen / milbemycinen
    Ivermectine (Euromec, Ivomec, Oramec, Noromec)
    Doramectine (Dectomax)
    Moxidectine (Cydectin 0,1% orale suspensie)

Onlangs is er ook resistentie gevonden van Trichostrongylus wormen tegen groep 3-producten (ivermectines).
Moxidectine: nawerking van een aantal weken tegen Haemonchus contortus en Trichostrongylus circumcincta. Werkt onvoldoende tegen Nematodirus. Moxidectine heeft een persisterende werking tegen Haemonchus en Teladorsagia.

Werkingsprincipe: Spier- en zenuwcellen van de wormen worden aangetast. Hierdoor treedt een dodelijke verlamming op.